ASPERGES Vanaf eind april tot het derde weekend van juni is het aspergetijd. Ik kan het weten want het grootste deel van mijn jeugd heb ik gewoond in het Limburgse aspergedorp Grubbenvorst. Een dorp aan de Maas dat nu vaste prik is in de verschillende asperge(fiets)routes. Wij aten danook heel vaak asperges. Te vaak misschien wel want we aten ze zelfs met een bloemkoolsausje. Zou ik nu niet meer in mijn hoofd halen. Wat ik er wel van overgehouden heb, is dat asperges dus echt vers moeten zijn. Dan smaken ze zoveel beter! Echt vers is 's ochtends gestoken, gekocht bij de boer en dan in een natte theedoek gewikkeld in de groentelade van de koelkast bewaard tot gebruik (liefst diezelfde dag nog). De smaak van zulke verse asperges is niet te vergelijken met die van droge houtige stengels die je vanaf nu in de supermarkt kunt kopen. Overmorgen krijg ik een ladinkje echt verse asperges en ik ben nu al aan het bedenken wat ik er mee zal gaan doen. De eerste keer maar heel klassiek denk ik. Een halve kilo asperges per persoon koken in ruim water (met een klontje boter en een snufje suiker en zout) en serveren met gesmolten roomboter, hard gekookte eieren en plakken achterham. Daarbij een lekkere nieuwe aardappel. Smullen!!  ¶ woensdag, april 28, 2004

  PASTA Het is snel klaar, er zijn tal van variaties mogelijk en het is ook nog eens heel lekker: pasta. Een paar keer per week staat het daarom bij ons op het menu. Gisteren moest ik weer eens snel klaar zijn en ik had al in geen dagen meer boodschappen gedaan. Dus het werd pasta. Na een duik in de koelkast en vooraadkast was het resultaat: 2 bakjes cherrytomaatjes, een zak penne, een pakje houdbare room, 3 bosuitjes, een restje pijnboompitten en een stukje parmezaanse kaas. Ik heb de cherrytomaatjes overgoten met wat olijfolie, bestrooid met grof zeezpout en er een teentje knoflook boven uitgeperst. De tomaatjes heb ik toen 10 minuten in een hete (220 graden) oven gezet. Ondertussen heb ik de pasta al dente gekookt. In de tuin heb ik vervolgens wat bieslook en peterselie geknipt. De bosui heb ik in grote stukken gesneden en de laatste 2 minuten bij de tomaatjes gedaan. De pijnboompitjes heb ik even geroosterd in een droge koekenpan (dan smaken ze namelijk veel lekkerder dan ongeroosterd). Toen de pasta klaar was heb ik de tomaatjes met olie en bosui door de pasta geschept. Vervolgens heb ik er een flinke scheut room door gedaan. Even doorwarmen en bestrooien met de fijngeknipte kruiden en de pijnboompitten. De kaas hebben we aan tafel erover geraspt. En het mooie was dat we binnen 20 minuten aan tafel zaten.


  ¶ dinsdag, april 27, 2004

  Cucina Italia Italië! Ik kan er lyrisch van worden. Niet alleen door het land, en de mensen, maar vooral ook door het eten. Als ik dus de kans krijg een dagje mee te gaan naar la bella Italia zeg ik geen nee. Die kans werd mij geboden en ik zat eergisteren dus in het vliegtuig naar Verona. De stad voor paartjes! Het is immers de stad waar het verhaal van Romeo en Julia zich heeft afgespeeld. De Veroneanen buiten dat ook uit. Alles is gericht op geliefden. Zo ook de uitnodigende kleine restauranttafeltjes op de talloze terrassen die zonder uitzondering voor twee personenen zijn gedekt. Aan zo'n tafeltje hebben we natuurlijk heerlijk genoten van anti-pasti, een primi een secondi en een dolce. Vooral mijn primi was bijzonder: crespelle met asperges. Crespelle zijn flinterdunne flensjes. Die flensjes waren gevuld met een lekkere ragout van groene en witte asperges. Op het bord waren enkele witte en groene asperges uitgespreid. daarop lagen 2 dubbelgevouwen flesjes met daartussen de ragout. Het geheel was bestooid met parmezaanse kaas. Heel eenvoudig, maar o zo lekker. Zeker als je daar een lekker glaasje Soave (dat ligt op circa 30 km van Verona) bij drinkt. Genieten!  ¶ zondag, april 25, 2004

  GEROOSTERDE BIETJES Ik ben dol op het roosteren van groente. Het geeft groente zo'n heerlijke smaak. Op de een of andere manier haalt het het zoete in groente goed naar voren. Dus bij mij gaat de oven vaak aan voor het roosteren van allerlei groente. Of ik pak de grillpan waarin ik plakken courgette, aubergine, zoete aardappel of paprika's grill. Maar ook venkel, asperges en prei kunnen goed geroosterd of gegrilld worden. Ik was daarom ook blij verrast toen ik in een restaurant waar ik vorige week at met een paar vriendinnen een voorafje zag staan met geroosterde bietjes. Daar had ik nu zelf nog nooit aan gedacht. Het was heerlijk en ik heb het zondag nagemaakt. Lekker sla over borden verdelen. Ik koos voor een mengsel van rucola, veldsla en bietengroen (dat was zo mooi met die rode nerven erin). Die salade besprenkelde ik met een dressing van een lekkere olijfolie en (oude) balsamicoazijn. De gekookte bietjes heb ik in plakken gesneden en in de grillpan geroosterd tot ze mooie strepen hadden. De hete plakken heb ik op de sla gelegd en daarover heb ik stukjes Chevre de Bellay (zachte geitenkaas) gestrooid. Direct serveren met een lekker stukje donkerbruin stokbrood.
Heerlijk !  ¶ woensdag, april 21, 2004

  APPELPANNENKOEK Een weekendje Zeeland met buitenlandse vrienden: daar hoort een stukje Nederlandse culinaire traditie bij. Behalve een nieuwe haring is dat natuurlijk ook een pannenkoek. Logisch dus dat we in het pitoreske Burgh Haamstede op zoek gingen naar een pannenkoekenrestaurant. En dat bleek - hoe idyllisch!- daar in de molen te zitten. De keuze was natuurlijk enorm, zoals in zovele pannenkoekenhuizen. Maar al die bijna pizza-achtige pannenkoeken kunnen mij niet bekoren. Geef mij maar een simpele spek- of appelpannenkoek. Zo zijn pannenkoeken bedoeld. De appelpannenkoek die ik dit weekend at, ga ik zeker ook thuis maken. Je proefde het heerlijke meergranen pannenkoekenmeel van de molen ( ik heb nog een zak gekocht en meegenomen voor thuis). Heel wat anders dan de standaardsmaak die in de supermarkt te koop is. Door het deeg waren piepkleine blokjes appel gedaan. Het was vast een goudreinnet, want de appelstukjes bleven heel tijdens het bakken en smaakten friszuur. Juist door die kleine blokjes appel (met een beetje kaneel) die door de hele pannenkoek heen zaten smaakt het anders dan normaal en vooral heel lekker. Alleen een beetje witte basterdsuiker en een klontje echte roomboter erover......Het moge duidelijk zijn wat er binnenkort bij mij thuis op het menu staat......

Mary  ¶ woensdag, april 14, 2004